Iron Man

Recent ben ik begonnen in een voor mij nieuwe Marvel-serie : Iron Man . Ik kende het personage al van een vroegere animatie-serie en gastoptredens in andere comics . Toen ik in Mekanik Comics overlaatst een exemplaar zag liggen met een prachtige cover (zie bijgevoegde afbeelding) besloot ik het eens te checken . Ik moet zeggen dat het mij verrast heeft . Iron Man is in de US een zeer populaire superheld , maar in Europa zo goed als onbekend . Onterecht ! Ik ben tot de constatatie gekomen dat het personage zeker zo in interessant en divers is als de Marvel BigThree (Spider-Man , X-Men , Hulk ) . Iets wat ik in het verleden al meer ontdekt heb bij 'mindere goden' (bv Daredevil , Thor en The Punisher) .

Wie is Iron Man ? Wel , zijn alter ego is Tony Stark , CEO van Stark Industries , ex-Vietnam veteraan (aren't they all ?) en oorspronkelijk gecreëerd als anti-communistisch personage (aren't they all?) . Stark bezit net als Batman geen bovenmenselijke krachten en een zo goed als oneindige 'cashflow' . Hiermee ontwerpt hij door de jaren heen honderden verschillende kostuums om de bad guys te lijf te gaan . Tot hier is Iron Man een vrij cliché en saai personage , maar de comic heeft twee intrigerende aspecten .

Ten eerste is het kostuum eigenlijk een personage op zich . Door de jaren heen werd het keer op keer geupgrade tot het nu een staaltje techniek is met de energie waarmee een nucleaire reactor in vergelijking een scheetje is . Dit houdt het interessant en blijkbaar kijken de fans steeds ongeduldig uit naar de nieuwe versie ! Ten tweede is er een feit waar ik zelfs geen weet van had . Tony Stark vecht in de comic al decennia lang tegen alcoholisme , telkens weer leidend tot catastrofes in zijn privé-leven . Heerlijk als de schrijvers door zo'n subtiele dingen een personage toch net dat beetje meer diepgang geven , wat de lezer toch meer een gevoel van empathie geeft .

Het lijkt Iron Man overigens tegenwoordig wel voor de wind te gaan . In de nieuwe Civil War reeks van Marvel speelt hij een beetje onverwacht de hoogste viool . Het is een verhaallijn over registratie en legitimatie van alle superhelden , met Tony Stark als belangrijkste voorstander en Captain America als de grote 'rebel' . De overige superhelden moeten partij kiezen met de nodige dramatische gevolgen . Ook staat er een Iron Man film in de steigers met Robert Downey Jr. als Tony Stark . Ik ga het in de gaten houden !

The Game - AB

Westcoast gansta-rapper The Game doet deze maand een Europese tour en dit was dus dé gelegenheid om zijn laatste cd (The Doctor's Advocate , die overigens geweldig is) de live-doop te geven . Ondanks dat we heel wat moeite hadden om een parkeerplaats te zoeken waren we zelfs nog op tijd om een klein stukje van de opwarmingsset van The Game's vaste Black Wallstreet-dj mee te pikken . Ik meende oa What You Know van T.I en California Love van 2Pac en Dre te horen . Het publiek werd zo wel lekker warm gehouden en de entree van Hurricane Game miste dan ook niet zijn effect . Volledig in 'khaki suit' en bandana voor de muil verscheen hij ten tonele onder de geweldige , donkere beat van de openingstrack van zijn laatste album . " Walking down the street in my All Stars , in my khaki suit , doing what I do " zingt de R'n'B zangeres op de plaat terwijl Game uitdagend de zaal overschouwt . En dan barst hij los . Wat me vooral opvalt is dat zijn stem live volledig als op cd klinkt , terwijl veel (gangsta) rappers hier precies wel een probleem mee hebben . De man worstelt zich met veel gedrevenheid door de eerste nummers heen (spijtig genoeg ook met cliché toespelingen naar het publiek tussen de nummers door) , zonder stil te vallen of aan interesse in te boeten . Wanneer hij halverwege zijn champagne stunt van Werchter nog eens dunnetjes overdoet met een flesje wodka én whiskey gaat het dak eraf . Ik vond vooral hilarisch dat Game even duidelijk niet meer wist waar hij was en wat hij juist aan het doen was . Het is dit soort totaal onnuttige en overbodige opschepperij en arrogantie wat Game voor mij zo onweerstaanbaar maakt , hij is een van de weinige stoere "ik-knal-je-overhoop-als-je-nog-maar-vies-naar-me-kijkt" die er ECHT geen zier om geeft wat je van hem denkt . Ook maakt hij tegen het einde van het optreden zelfs enkele clevere en grappige opmerkingen die ik niet van hem verwacht had . Daarmee lijkt het zelfs dat hij zich tot op zeker niveau weet te relativeren en donders goed weet dat hij "maar een show" aan het opvoeren is . Gelukkig maar ! Afsluiter It's Okay (One Blood) wordt onder enthousiast gebrul onthaald en zelfs nog eens even hernomen ( " Hey DJ , spin that shit again ! ") . Bottomline is dat The Game een geweldige performer is die zijn publiek weet vast te houden . Triestig vind ik dan weer dat er een hoop "gangsta'tjes" waren die wat de man doet net iéts te serieus nemen . Ik ben altijd blij dat ik wat verder kan zien dan m'n neus lang is op zo'n momenten . Toch een dikke tien voor The Doctor's Advocate , hij doet z'n ding meer dan behoorlijk !

Sam Fisher : Heerser

Sam Fisher , het eerste video-game character dat met recht een HEERSER genoemd mag worden ! Ok , Lara Croft had dikke loezen en Sonic is een coole egel , maar dit is het eerste personage dat echt diepgang en serieuze 'character development' vertoont . Even toelichten : Sam Fischer is het personage dat je bestuurt in de Splinter Cell franchise . Splinter Cell maakt dan weer deel uit van de Tom Clancy franchise . Een Splinter Cell is een kleine spionage eenheid die vijandelijk gebied intrekt om daar (ongezien , een Splinter Cell bestaat immers niet !) een gevaar te neutraliseren . Het coole aan dit spel is dat het ongelooflijk spannend is . Het is niet zo dat je zomaar onbezonnen een kamer in kan stormen en iedereen Rambo-gewijs overhoop kan blazen . Nee , je moet sluipen , lichten uitschakelen (the shadows are your ally !) , met allerlei high tech snufjes kamers verkennen , camera's ontregelen enz . Heel cool ! De laatste nieuwe Spinter Cell (Double Agent) belooft weer de nieuwe standaard te worden in het genre . Wanneer Fisher op korte tijd zijn leerling-Splinter Cell (K.I.A) en zijn dochtertje (ongeval) verliest , valt hij in een diepe depressie . Eerst probeert hij volledig te breken met zijn spionage-verleden , maar wanneer dit niet lukt (natuurlijk niet , wat gaat een dude die zijn hele leven lang op het scherpst van de snee heeft geleefd doen ? Koekjes bakken en Blokken kijken ?) , doet hij volledig het tegenovergestelde : hij kiest voor een maximum undercover opdracht en infiltreert in een bende . Van hieruit schippert de verknipte Fisher tussen special agent en crimineel . Hij heeft in deze game ook een heel ander uiterlijk : geen high tech equipment , haar afgeschoren , stoppelbaard . kortom , Fisher is fucked up en dus nog gevaarlijker... I can't wait to play this game !