Over twee weken is het éindelijk zover: Brothers In Arms: Hell's Highway ligt dan in de rekken. BiA plaatst jou in de positie van een squad leader in de tweede oorlog. En dat maakt deze game zo uniek. Waar je in ander WWII shooters een anonieme Rambo bent die door spectaculaire, doch zwaar overdreven situaties knalt, voelt BiA helemaal anders aan. Gearbox Software spaart kosten noch moeite om de echte benadering van oorlog naar je veilige huiskamer te brengen. Het basisprincipe is voor hen authenticiteit: echte personages in echte slagvelden (opgesteld aan de hand van luchtfoto's en verkenning van het landschap ter plaatse).
De eerste twee games sloegen bij mij in als een bom. Als deel van de 101st Airborne maakte je deel uit van de bevrijding van Normandië en vocht je om elke meter in plaatsen als Carentan en St. Saveur. En dat mag je letterlijk nemen. Waar je in andere games kogels kan innemen alsof het snoepgoed is, moet je in BiA constant op je hoede zijn, je squad goed opstellen en het geheel als een extreme vorm van schaken bekijken, anders gaan jij en je manschappen zonder pardon ten onder. Je voelt bijvoorbeeld ook echt de paniek rondom je wanneer een goed weggestoken Duits machine-nest je vanuit het niets onder vuur neemt. En terecht ook, die MG42's snijden door je squad als boter...
Goed, deel drie dus. Deze keer moet je aan de slag in Operation Marketgarden (in Eindhoven en omstreken). Feit is dat de geallieerde troepen daar na een dikke week vechten er terug vertrokken als verliezers van de slag (het zou de laatste grote overwinning voor de Duitsers zijn). Dit is een zeer interessant uitgangspunt voor Hell's Highway denk ik, aangezien dit spel volgens lead designer Randy Pitchford draait rond "the measure of loss". Sgt. Matt Baker wordt getormenteerd door de herinnering aan zijn reeds gevallen squadmembers en staat nu ook weer constant voor de keuze tussen zijn mannen en de missie. En die keuze moet jij dus maken. Hoeveel mannen is een missie waard? Een vraag die ik me af en toe echt stelde bij het spelen van de vorige twee delen, toch wel straffe kost terwijl je eigenlijk weet dat het maar AI gestuurde computerprogramma's zijn... Maar elke keer een van m'n manschappen een kogel door de knar kreeg, voelde ik me oprecht schuldig over zijn dood. Dit is dan ook volledig de verdienste van Gearbox Software, die als een van de weinige developers snapt dat een game (net zoals een film) staat of valt met aangrijpende storytelling.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat Baker in dit deel sterft. Ik ga traantjes laten denk ik :-)
De eerste twee games sloegen bij mij in als een bom. Als deel van de 101st Airborne maakte je deel uit van de bevrijding van Normandië en vocht je om elke meter in plaatsen als Carentan en St. Saveur. En dat mag je letterlijk nemen. Waar je in andere games kogels kan innemen alsof het snoepgoed is, moet je in BiA constant op je hoede zijn, je squad goed opstellen en het geheel als een extreme vorm van schaken bekijken, anders gaan jij en je manschappen zonder pardon ten onder. Je voelt bijvoorbeeld ook echt de paniek rondom je wanneer een goed weggestoken Duits machine-nest je vanuit het niets onder vuur neemt. En terecht ook, die MG42's snijden door je squad als boter...
Goed, deel drie dus. Deze keer moet je aan de slag in Operation Marketgarden (in Eindhoven en omstreken). Feit is dat de geallieerde troepen daar na een dikke week vechten er terug vertrokken als verliezers van de slag (het zou de laatste grote overwinning voor de Duitsers zijn). Dit is een zeer interessant uitgangspunt voor Hell's Highway denk ik, aangezien dit spel volgens lead designer Randy Pitchford draait rond "the measure of loss". Sgt. Matt Baker wordt getormenteerd door de herinnering aan zijn reeds gevallen squadmembers en staat nu ook weer constant voor de keuze tussen zijn mannen en de missie. En die keuze moet jij dus maken. Hoeveel mannen is een missie waard? Een vraag die ik me af en toe echt stelde bij het spelen van de vorige twee delen, toch wel straffe kost terwijl je eigenlijk weet dat het maar AI gestuurde computerprogramma's zijn... Maar elke keer een van m'n manschappen een kogel door de knar kreeg, voelde ik me oprecht schuldig over zijn dood. Dit is dan ook volledig de verdienste van Gearbox Software, die als een van de weinige developers snapt dat een game (net zoals een film) staat of valt met aangrijpende storytelling.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat Baker in dit deel sterft. Ik ga traantjes laten denk ik :-)
1 opmerking:
Prachtig, dit ga ik waarschijnlijk kopen. Games die je echt bij de keel grijpen en je even doen vergeten dat je in een game zit, zijn hun geld meer dan waard. En dan die realistische actie en die killcam, man man...
Een reactie posten